ορθοκολπικός

-ή, -ό

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο ορθό και στον κόλπο

2. φρ. α) «ορθοκολπικό διάφραγμα»

ανατ. το διάφραγμα που σχηματίζεται από τα σημεία επαφής ορθού και κόλπου

β) «ορθοκολπικό συρίγγιο»

ιατρ. μόνιμη παθολογική επικοινωνία μεταξύ ορθού και κόλπου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ορθό «τελική μοίρα τού κόλου η οποία καταλήγει στον πρωκτό» + κολπικός (< κόλπος)].